وقتی
حسین(ع)
مصحف کوچش را
درودن رحل دستانش گرفت
تا با صوت خوشش آیه ی جهاد
بخواند
تیری سیاه چوب
مته وار،
صفحه ی نازکش را
پاره کرد
واژه
واژه
خون چکید
بر رحل حسین.
حسین(ع) آن روز
به رشته ی تحریر در آورد
کتاب هدایت جهانیان را
"الله اکبر،واقعاً تصور اون لحظه سخته،وقتی به بند بند جمله فکر می کنی ناخود آگاه اشکت جاری میشه
امان از دل رباب"
طفل و آب و سه شعبه
لااله ال الله